ویژگیهای آسانسور های معلولبر برای استفاده افراد ناتوان جسمی)
در آسانسور هایی که احتمال جابجایی افراد ناتوان جسمی بیشتر است (ساختمان های دسته دوم، سوم و چهارم) علاوه بر رعایت کلیه ضوابط آسانسورها باید ضوابط و مقررات زیر نیز رعایت گردد :
– عرض در طبقات حداقل باید ۸۰۰ میلیمتر باشد ولی توصیه میشود در طبقات برای این نوع آسانسور ،از نوع اتوماتیک و با عرض ۹۰۰ میلیمتر انتخاب شود.
– مسیر دسترسی به درب آسانسور مخصوصا ورودی اصلی باید بدون مانع یا شیب تند باشد.
– حداقل عرض کابین در ساختمان های عمومی ۱۱۰۰ میلیمتر و حداقل عمق ۱۴۰۰ میلیمتر.
– حداقل یک دستگیره روی یک دیوار کابین آسانسور در ارتفاع ۹۰۰ میلیمتر نصب شود. سطح مقطع این دستگیره بین ۳۰ تا ۴۵ میلیمتر با شعاع انحنای ۱۰ میلیمتر و فاصله آن از دیوار کابین آسانسور حداقل ۳۵ میلیمتر باشد.
– در صورتی که نیاز به تعبیه صندلی تاشو برای نشستن افراد ناتوان در داخل کابین آسانسور باشد نشیمن این صندلی باید حداقل ۳۰۰ میلیمتر عمق، ۴۰۰ میلیمتر عرض داشته باشد و در ارتفاع ۵۰۰ میلیمتر از کف کابین آسانسور نصب و حداقل ۱۰۰ کیلوگرم بار را تحمل نماید.
– حداکثر رواداری توقف در تراز طبقه ۱۰-+ میلیمتر باشد.
– زمان باز ماندن درب ،متناسب با نوع کاربری توسط افراد ناتوان ، از ۲ تا ۲۰ ثانیه قابل تنظیم باشد.
– در آسانسورهای تکی کنار درب آسانسور و در آسانسورهای گروهی که روبروی هم هستند در هر دیوار حداقل ۱ شستی احضار تعبیه شود.
– رسیدن آسانسور به طبقه مورد نظر و شروع باز شدن درب طبقه با صدای زنگی که شدت صوتی آن قابل تنظیم از ۳۵ تا ۶۵ دسی بل باشد ،اعلام گردد.
– علاوه بر وجود نشان دهنده جهت حرکت آسانسور در داخل کابین، باید جهت حرکت به صورت علائم صوتی نیز مشخص شود بدین منظور سیگنالها ی صوتی منقطع تکی برای نشان دادن جهت حرکت به سمت بالا و دوتایی برای نشان دادن جهت حرکت به سمت پایین در داخل کابین آسانسور پخش شود.