ghadiri.h@gmail.com
۰۹۱۴۶۵۹۵۰۸۵
۰۹۱۴۱۰۳۶۵۳۴
ازه های فضاکار سازه ای سه بعدی است که قابلیت انتقال تمامی بارهای وارده بر سیستم شبکه سازه فضایی را دارد. به گونه ای که نیرو های اعمال شده بر سازه فضاکار به راحتی به تکیه گاه ها انتقال یافته و سبب پایداری و استحکام سازه سه بعدی میشوند.
تمام اجزا در این سیستم تحت تاثیر کشش و فشار قرار دارند. به عبارت دیگر، سازه فضایی شبکه منظم و پیوسته و مدولاری است که بصورت یکپارچه و سیستمی عمل میکند. اعضا و پیوندهای سازه فضایی، شکلی سه بعدی را ترسیم می کنند.
به هر قطعه از سازه فضایی یک فریم گفته می شود. استحکام این سازه ها از طریق محاسبه بارهای خمِشی وارد شده به سازه است که خود به دو قسمت بارهای کششی و فشاری در طول هر پایه یا فریم منتقل میشود.
با اتکا به قدرت ساختاری ذاتی مثلث متساوی اضلاع تعریف می شود. این قاب فضایی در دهه ۱۹۰۰ توسط الکساندر گراهام بل طراحی شد اما کاملا محقق نشده بود تا بعدا ریچارد باکمینستر فولر از آن برای ساخت گنبدهای ژئودزیکی خود استفاده کرد.