روان کننده بتن p8
روان کننده بتن به منظور بهبود قابلیت ها و کارایی بتن به آن افزوده می شود.
این روان کننده ها که افزودنی های کاهنده آب نیز نامیده می شوند از مواد آلی و یا ترکیب آنها با مواد معدنی بدست می آیند.
افزودن روان کننده به بتن یکی از بهترین روش های بالا بردن کارایی و روانی بتن محسوب می شود
به نحوی که بدون نیاز به افزایش نسبت آب به سیمان می توان در مصرف سیمان
صرفه جویی نموده و عمل تراکم و اختلاط بتن را به سهولت اجرا کرد.
روانی بتن به شکل پذیری آن اشاره دارد و اندازه گیری آن با استفاده از آزمایش اسلامپ صورت می گیرد.
افزودنی های کاهنده آب یا روان کننده ها باعث پراکنده شدن سیمان
در مخلوط بتن می شوند و با ایجاد سطوح بیشتر برای تماس با آب عمل هیدراتاسیون سیمان را بهبود می بخشند.
مقاومت بتنی که با روان کننده ها مخلوط می شود نسبت به بتنی که با نسبت مشابه آب به سیمان و بدون روان کننده ها ساخته می شود بالاتر می باشد.
تقلیل دهنده های آب به میزان قابل توجهی باعث بهبودی خواص بتن می شوند.
عملکرد روان کننده ها
در صورت ترکیب سیمان پرتلندبا آب، کم بودن نیروی دافعه در بین ذرات سیمان
باعث چسبیده شدن این ذرات به یکدیگر و ایجاد کلوخه می شود.
افزودن روان کننده ها این کلوخه های ایجاد شده را از هم باز می کند و ذرات سیمان را پراکنده می سازد،
پخش شدن ذرات سیمان و کاهش نیروی جاذبه بین آنها حرکت ذرات را آسان تر می کند.
در این صورت بتن حاصل شده از خاصیت روانی بالایی برخوردار است و کارایی آن نیز نسبت به بتن بدون روان کننده بیشتر می باشد.
مزایای استفاده از این محصول
نسبت آب به سیمان یکی از مهمترین عوامل موثر بر بهبود خواص مکانیکی بتن است.
کاهش این نسبت باعث بهبود ویژگی های مکانیکی بتن
و افزایش مقاومت و پایایی آن در برابر نفوذ آب می شود.
روان کننده های بتن، دوام بتن را در مقابل خشکی و یا رطوبت مداوم،
ذوب شدگی و یخبندان مستمر و مواردی نظیر آنها بالا می برد.
این افزودنی های کاهنده آب با کاهش مصرف آب و سیمان مصرفی
باعث افزایش روانی سیمان و شکل پذیری آن می شوند.
این مواد کارایی مورد نیاز در هنگام بتن ریزی را فراهم می کنند و با افزایش کارایی
در مکان های دور از دسترس و قالب ها با آرماتور انبوه باعث سهولت در بتن ریزی می شوند.
این مواد افزودنی با کاهش میزان مصرف سیمان کارایی لازم را برای بتن
فراهم کرده و باعث کاهش حرارت هیدراتاسیون در بتن خواهند شد.
کاهنده های آب بر زمان گیرش بتن تاثیرگذار هستند و انواع این کاهنده ها
با توجه به مواد تشکیل دهنده خود اثرات مختلفی بر گیرش بتن می گذارند.
روان کننده ها با کاهش میزان آب اختلاط در اسلامپ باعث کاهش جمع شدگی سیمان و افزایش مقاومت بتن می شوند.
کاهش آب اختلاط به نوع سیمان، نوع و مقدار افزودنی هایی نظیر خاکستر بادی و روباره، نحوه اضافه کردن افزودنی ها،
مقدار هوا، نسبت آب به سیمان و نوع سنگدانه های سیمان بستگی دارد.
استفاده از روان کننده های بتن منجر به کاهش تخلخل خمیر سیمان و در نهایت نفوذناپذیری آن می شود.
در بتن های حاوی روان کننده می توان با کاهش عیار سیمان مصرفی میزان نفوذپذیری بتن را کاهش داد که این امر ناشی از درجه حرارت بالای هیدراتاسیون می باشد.
مواد افزودنی باعث افزایش کیفیت، مقاومت، دوام، کارایی و نفوذناپذیری بتن در برابر آب شده و اجرای عملیات بتن ریزی را آسان تر می کنند.